Շալվա Ամոնաշվիլի «Ինչպես սիրել երեխաներին» (Ինքնավերլուծության փորձ)

Բարի լուր Սիրո մասին

Ինձ միշտ ինչ-որ բան ձգում էր դեպի Սուրբ գրքերը։
Գուցե նրանից է, որ դրանք արգելված պտուղներ էին իմ մանկության տարիներին։ Գուցե նրանից է, որ հիշում եմ, թե ինչպես են ինձ յոթ տարեկան հասակում գաղտնի կնքել Ցինանդալի եկեղեցում։ Տատիս աղոթքները գուցե նույնպես զգալ էին տալիս իրենց մասին։
Ես՝ ապագա դպրոցականս, գիտեի, որ Աստվածաշունչ գիրք կա։ Ու չնայած Աստծո և Աստծո խոսքի մասին ոչ ոք ինձ բարի խոսք չէր ասել՝ բացի տատիկից, ես զգում էի, որ այդ Գրքում պետք է որ գրված լինեն շատ կարևոր գաղտնիքներ։

Առաջադրանքներ

1․Տրված հատվածները արևմտահայերենից փոխադրի՛ր արևելահայերեն։

Մեր թթենիները հինգ ամիս բերք կուտային։ Մայիսի առաջին շաբաթները կճերմկնային, հունիսին կանուշնային։ Հուլիսին, օգոստոսին անանկ կըլլային, որ մեղր կդառնային, մատերնիս իրար կփակցնեին: Օգոստոսին վերջավորությանը, սեպտեմբերին՝ չամիչ կըլլային։ Ճյուղերը կմնային, կամ, գետին կթափեին։ Չամիչներեն ալ անուշ։ Մինչև Վարագա խաչերը՝ թե իրենք իրենցմե կիյնային, թե նորեն կբուսնեին։

Առաջադրանքներ

1․ Լրացնել բաց թողնված տառերը։

Հա-ճապակի, պատ-գամբ, հինավուր-, հանդիպակա-, ան-թևան, սայթա-ել, թ-րտալ, հա-շտակել, լաջվար-, ար-ուզար-, մանր-աբան, նախ-րե, դիցու-, վա-րկյան, սերկ-իլ, սիգապան-, շա-անակագույն, ան-նդհատ։

2․ Ժխտական նախադասությունները դարձնել հաստատական։

Առաջադրանքներ

1․Փոխել դերբայական դարձվածի շարադասությունը երկու ձևով։

Այդ ընտանիքը, ճանաչելով Սարյանի արժանիքները, աշխատում էր գրավել նրան։

Հայկին ժամադրավայրում չգտնելով՝ Նարինեն վերին աստիճանի վրդովվեց։

Քառորդ ժամ չանցած՝ անձրևի կաթիլները թրջեցին գետինը։

Ուխտավորները մտան վանքի բակ՝  ծանր ուսապարկերը շալակած։

Մանկամարդ աղջիկը, գեղեցիկ աչքերը լուսնին հառած և ձեռքը ծնոտին դրած, նստել էր մոր առաջ։

Առաջադրանքներ

1․ Ներգործական կառույցի նախադասությունները դարձնել կրավորական։

1677 թվականին Հակոբ Ջուղայեցի կաթողիկոսը Էջմիածնում գաղտնի ժողով է գումարում։

Կարգապահության այս նոր խախտումը նորակոչիկը կատարեց։

Այդ մարդը շատ է հաղթել սատանային, չարին։

Ու հանկարծ իշխանավորը նկատեց, շուկաների ամայությունը, քաղաքում տիրող համաճարակը, քաղաքի դատարկությունը։

Ապրիլ ամսվա նախագծեր

Երկարաժամկետ նասխագծեր

«Արհեստագործ» ամսագիր և թարգմանական նախագծեր

Ճանապարհի վարպետը — Վարդ Ղարիբյան

Ինչպե՞ս պատրաստել կոճղապղպեղով մեղրի խառնուրդ — Վիկտորյա Պողոսյան

Տաքացրած մեղրի բուժիչ հատկանիշները — Լիա Կոստանյան

Առաջադրանքներ

1.Կազմել 3-ական հայկական ազգանուններ -ունի, -ունց, -ենց մասնիկներով։

2․ Գտնել կապույտ երանգը մատնանշող բառեր։

3․Գտնել հետևյալ կենդանիների արձակած ձայները։

Առյուծի, կատվի, թռչունի, շան, գայլի, ձիու, արագիլի, մեղվի, հորթի, ոչխարի, աղավնու, այծի։

Դրամատիկական ժանրի տեսակներ՝ կատակերգություն

Կատակերգությունը գրական-դրամատիկական ստեղծագործության տեսակ է, որտեղ գործողությունը, բնավորությունները, հանգույցը, հանգույցի լուծումը ներկայանում են ծիծաղելիի սահմաններում և ներթափանցված են կատակերգականությամբ։ Կատակերգությունը Արիստոտելի  սահմանումով, «վատերի վերարտադրությունն է, սակայն ոչ նրանց ամբողջ արատավորության, այլ լոկ ծաղրականի, քանի որ ծաղրականը վատի մի մասն է կազմում։  Ծիծաղելի կարող է լինել սխալը կամ որևէ արատ, որը ոչ մեկին վնաս չի պատճառում…»։

Շալվա Ամոնաշվիլի «Ինչպես սիրել երեխաներին» (Ինքնավերլուծության փորձ)

Կյանքը՝ որպես Սեր, և մահը՝ որպես Սեր

Կորչակի մասին ես շատ էի լսել դեռևս 60-ական թվականներից, բայց համոթ ինձ՝ նրա ստեղծագործությունները չէի կարդացել։ Դեպի նա ինձ ուղղորդեց Վասիլի Ալեքսանդրովիչը։ Գրքից, որը նա ուղարկել էր ինձ, դուրս գրեցի հետևյալը․ «Յանուշ  Կորչակ, մարդ՝ արտասովոր բարոյական գեղեցկությամբ․․․ Երբ պատերազմից հետո իմացա Յանուշ  Կորչակի հերոսական սխրանքի մասին, նրա խոսքերն ինձ համար ողջ կյանքում պատվիրան դարձան։ Նա դաստիարակ է եղել հրեաների համար առանձնացրած Վարշավայի որբանոցներից մեկում։ Հիտլերականները դժբախտ երեխաներին դատապարտել էին Տրեբլինկի վառարաններում հրկիզման։

Դրամատիկական ժանրի տեսակներ՝ ողբերգություն

Ողբերգությունը թատերախաղի տեսակ է, որի մեջ տեղի են ունենում ողբերգական իրադարձություններ, գլխավոր հերոսը կամ հերոսները կործանվում են։ Ողբերգությունը տոգորված է պաթոսով, խիստ լրջությամբ, իրականությունը պատկերվում է առավել սուր կերպով, որպես ներքին հակասությունների կծիկ։ Ողբերգության մեջ առավելապես լարված և հագեցված կերպով բացահայտվում են իրականության խորքային կոնֆլիկտները։ Հերոսը, անհատը, հանուն վեհ և բարձր գաղափարների ելնում է չար ուժերի դեմ, գիտակցաբար կամ ոչ գիտակցաբար հակադրվում է ճակատագրին, արտաքին աշխարհի որևէ երևույթ(ներ)ին։ Ողբերգության մեջ այդ պայքարն ունենում է կործանարար վախճան, հերոսը անհաջողության է մատնվում, կամ հասնում է հաջողության իր, և կամ իր մտերիմների, բարեկամների, հարազատների կյանքի գնով, կորցնում է պատրանքները, ճանաչում է իր անցյալի հետ կապված ողբերգական հանգամանքները և այլն։